Adopteer een boerderijdier op afstand
Er wonen ook varkentjes, geitjes, kippen, konijntjes en ander klein spul bij Hurmes Dierenthoes. Wil je een van deze dieren steunen met een maandelijkse bijdrage? Klik dan op de “steun-knop” van jouw favoriete dier!
Graag stellen we aan je voor... Sjakie & Japie !
Hoi hoi, wij zijn Sjakie en Japie. Samen met onze moeder Corrie zijn wij in oktober 2021 verhuisd naar Hurmes Dierenthoes. Onze moeder heeft extra medische zorg nodig en die krijgt ze hier. Super fijn dat wij bij haar mochten blijven. We eten een bescheiden portie biks en hooi, maar een financiële bijdrage is altijd welkom.
Doe jij ook mee?
Graag stellen we aan je voor... Corrie!
Hallo allemaal, wat leuk dat jullie mijn stukje lezen. Mijn naam is, zoals gezegd, Corrie en ik woon bij Hurmes Dierenthoes sinds 29 oktober 2021. Eerst verbleef ik met mijn zoons Sjakie en Japie (toen nog Billy en Bobby) bij Stichting Anniemals. Helaas raakte ik gehandicapt en was er bij deze nog kleinschalige opvang niet genoeg ruimte om mij hierin goed te begeleiden. Er werd alles op alles gezet om een goed tehuis te vinden voor mijn kleine gezinnetje. Daar ben ik Stichting Anniemals nog altijd heel dankbááár voor. Ik heb het hier goed naar mijn zin en werk flink met fysiotherapie oefeningen voor mijn voorpoot. Wil jij Stichting Hurmes Dierenthoes helpen om de kosten hiervoor te blijven dragen? Dan ben je op de goede pagina. Klik op “Steun Corrie” hieronder. Dank je wel!!
Graag stellen we aan je voor... Monster!
Nadat we afscheid moesten nemen van onze allerliefste knuffelgeit Katie zeiden we gelijk tegen elkaar “Er moet weer een knuffelgeit komen”.
Zoveel mensen die bij ons komen hebben heel veel steun gehad aan Katie. Want wat is nou meer ontspannen dan een dier wat je alleen maar liefde geeft en er ook nog eens koddig uitziet. Dat misten we allemaal enorm.
Daarnaast red je ook een leven. Want melkgeiten die te weinig melk geven op een geitenboerderij worden geslacht. En Katie dacht alleen maar aan eten 😄. Dus gelukkig mocht zij naar ons verhuizen. Nu ze er niet meer is wilden we dus een nieuwe melkgeit gaan halen. Daar hebben we speciaal plaats voor vrij gehouden in onze stal.
We namen daarom contact op met de boerderij waar Katie vandaan komt.
Daar bleek dat ze nog lammetjes hadden zitten. En 😪 voor bokjes, de mannelijke lammetjes, geldt dat die al op jonge leeftijd geslacht worden. De keuze was toen snel gemaakt.
Gelukkig mogelijk gemaakt door de geweldige reacties van de Hurmes volgers, die spontaan toezegden een geitje te adopteren op afstand.
Doe jij ook mee voor Monster, Alphonse en de andere geiten?
Graag stellen we aan je voor... Alphonse!
Nadat we afscheid moesten nemen van onze allerliefste knuffelgeit Katie zeiden we gelijk tegen elkaar “Er moet weer een knuffelgeit komen”.
Zoveel mensen die bij ons komen hebben heel veel steun gehad aan Katie. Want wat is nou meer ontspannen dan een dier wat je alleen maar liefde geeft en er ook nog eens koddig uitziet. Dat misten we allemaal enorm.
Daarnaast red je ook een leven. Want melkgeiten die te weinig melk geven op een geitenboerderij worden geslacht. En Katie dacht alleen maar aan eten 😄. Dus gelukkig mocht zij naar ons verhuizen. Nu ze er niet meer is wilden we dus een nieuwe melkgeit gaan halen. Daar hebben we speciaal plaats voor vrij gehouden in onze stal.
We namen daarom contact op met de boerderij waar Katie vandaan komt.
Daar bleek dat ze nog lammetjes hadden zitten. En 😪 voor bokjes, de mannelijke lammetjes, geldt dat die al op jonge leeftijd geslacht worden. De keuze was toen snel gemaakt.
Gelukkig mogelijk gemaakt door de geweldige reacties van de Hurmes volgers, die spontaan toezegden een geitje te adopteren op afstand.
Doe jij ook mee voor Monster, Alphonse en de andere geiten?
Graag stellen we aan je voor... Grietje!
Grietje haar baasjes moesten, vanwege ziekte, verhuizen naar een huis met een kleine tuin. Grietje kon niet mee verhuizen.
Haar baasjes hadden al verschillende opties geprobeerd om een goed huis te vinden. Uiteindelijk kwamen ze bij ons uit en mocht Grietje verhuizen.
Graag stellen we aan je voor... Dikkie Dik!
Lieve mensen,
Dit is een noodkreet.
Een aantal jaren was ik het enige varken bij Hurmes Dierenthoes.
Na het verlies van mijn maat Knorretje had ik het een poos heel moeilijk, maar op den duur raakte ik bevriend met andere dieren. Een van de konijnen Bunny lag me goed en konijnen eten lang niet zo veel als varkens. Handig, want eten is heel belangrijk voor mij. Daarom ben ik ook vaak te vinden bij de paarden. Die knoeien nog wel eens met hun voer. Haha, alles wat op de grond valt is lekker voor mij.
Maar nou komt het. Varkens Bertje en Lola zijn ook bij de Hurmes Dierenfamilie gekomen.
Ja, ik weet wel dat ze heel veel narigheid hebben mee gemaakt. Ik gun ze dus van harte een veilige plek. Maar het moet liever niet ten koste gaan van mijn rantsoen. Ze zeggen hier allemaal dat ik heus niks te kort kom, maar dat wil ik graag zeker weten.
Als nou veel mensen mij op afstand adopteren krijg ik vast regelmatig een extraatje.
Ik moet er immers niet aan denken dat ze mij anders Dunnie Dun gaan noemen.
Vraag jij je familie en vrienden om ook mee te doen?
Dikke knuffel van Dikkie Dik.
Graag stellen we aan je voor... Johnnie!
Op de foto’s in dit album zien jullie mij samen met mijn grote vriend Haantje. Ik ben dus die leuke zwarte kauw op de rug van Haantje. Ik woon nu sinds 2018 in Hurmes Dierenthoes
Ik ben hier terecht gekomen nadat ik door een dierenvriendin op straat was gevonden. Ik was op dat moment versuft en gewond, ik was nog maar een klein kauwtje. De mensen van hier hebben me nog een paar dagen met de hand moeten voeren voordat ik weer zelfstandig kon eten. Ze denken dat ik ben aangereden door een auto, ik heb daardoor wat blijvende schade aan mijn vleugels en mijn rug. Helemaal goed vliegen kan ik daarom niet en ik kan daarom niet terug de vrije natuur in. Ongeveer tegelijk met mij kwam er nog een ander gevleugeld diertje bij Hurmes Dierenthoes wonen: Haantje. Hij was toen nog maar een klein kuikentje en we zijn sinds de eerste dag beste vrienden. Als hij slaapt, slaap ik boven op hem. Ook vinden we het heerlijk om bij elkaar de veren te poetsen en te kroelen. Als Haantje iets lekkers heeft gevonden dan roept hij me altijd zodat we het kunnen delen. Omdat we zo samen opgegroeid zijn hebben we gedrag van elkaar overgenomen. Ik gedraag me af en toe een beetje als een kip en Haantje denkt soms dat hij een kauw is. We hebben een heel fijn eigen verblijf waar we veilig zijn. In dit verblijf wonen ook nog een ander gehandicapt kauwtje dat Eddie heet en twee gekke duifjes. We zijn eigenlijk gewoon een heel grappig en gek gezinnetje! Medicatie of speciale voorzieningen heb ik niet nodig, ik kan echter wel heel goed een vriendje op afstand gebruiken zodat we alles kunnen blijven krijgen wat we nodig hebben. Wil jij mijn vriendje zijn?
Graag stellen we aan je voor... Guus!
Sandra heeft mij een paar jaar geleden gevonden, ik was nog maar een baby en zat aan de kant van een weg. Ze zag snel dat ik erg zwak was en dat er iets niet in orde was met een van mijn pootjes. Dit pootje bleek gebroken te zijn.
De dierenarts heeft mijn poot gespalkt, maar helaas ging dat niet goed. Het was een nare breuk met een open wond en er kwam helaas een ontsteking in. Het was op dat moment afwachten of mijn pootje gered kon worden maar gelukkig is het de dierenarts gelukt om mij er weer helemaal bovenop te krijgen. Ik was nog maar een klein gansje toen ik bij Hurmes Dierenthoes kwam wonen en de meeste van mijn vriendjes zijn kippen. Ik heb het een en ander afgekeken van ze met als resultaat dat ik me regelmatig gedraag als kip. Of nou ja, haan! Vorige zomer kwam er op een dag een lief krielkipje uit de struiken gelopen met een hele lading kuikentjes. De kuikentjes waren niet verwacht omdat hier bij Hurmes Dierenthoes bewust voorkomen wordt dat dieren drachtig worden. Ik heb me meteen ontfermd over de lieve kippenkuikentjes, ik heb ze heel goed beschermd. Niemand mocht van mij bij moeder kip of haar jongen in de buurt komen, ik volgde ze overal. Hoewel ik helemaal gezond ben loop ik wel een beetje mank. Dit komt doordat het pootje dat gebroken is geweest niet 100% goed aan elkaar is gegroeid. Ik heb er helemaal geen last van gelukkig. Ik heb het erg naar m’n zin hier en heb inmiddels na die jaren een goede reputatie opgebouwd; ik krijg het respect en de ruimte die ik verdien! Zoals je hebt kunnen lezen ben ik een knappe en zelfverzekerde kerel, ik kom niks tekort maar zou een vriendje op afstand wel heel erg leuk vinden! Wil jij dat zijn?
Graag stellen we aan je voor... Mama (en Puckie)!
Hallo allemaal! We hopen dat jullie niet te erg schrikken van onze foto’s, deze zijn gemaakt toen we net bij Hurmes Dierenthoes waren aangekomen. Onze namen zijn Mama en Puckie, en wij zijn ongeveer de nieuwste bewoners van dit fijne thuis.
We wonen pas sinds eind maart hier. Ook wij zullen even vertellen waarom wij nu hier wonen. Via een bevriende stichting werden de mensen van Hurmes Dierenthoes benaderd voor hulp aan ons. We woonden toen nog in een hertenpark en de herten die daar woonden tolereerden ons niet. Ze bleven ons maar aanvallen waardoor we getraumatiseerd waren en we vol zaten met kale plekken en verwondingen. Verder waren we allebei te mager. De eigenaar of beheerder van het park had geen oog voor onze situatie en liet het maar gebeuren. Omdat het park gerenoveerd ging worden en de beheerder al wist dat we toch weg zouden gaan sloot hij ons op in een oude veewagen. Daar hebben we twee dagen gezeten, in het donker in onze eigen mest, zonder water of eten. Dit maakte onze situatie alleen maar erger. Gelukkig bestaan er nog wel genoeg mensen met een heel groot hart voor dieren; de mensen van Stichting Jacob’s Ark – Basset Rescue hebben ons zo snel mogelijk weggehaald en naar Hurmes Dierenthoes gebracht. We waren uitgeput en hadden erge honger maar we krijgen nu de tijd om aan te sterken en weer echte blije geitjes te worden! We hopen dat we steun kunnen krijgen van lieve helpende pootjes, misschien wil jij ons helpend pootje zijn?
Graag stellen we aan je voor... Kippie!
Mijn naam is Kippie, ik word hier ook wel “Kippie van Sem” genoemd. Deze bijnaam heb ik gekregen omdat Sem, een van de zoontjes van Sandra en Patrick, mijn beste vriend is. En dat zijn we al vanaf het begin!
Ik woon hier nu ongeveer drie jaar, ik zal jullie vertellen hoe ik hier terecht gekomen ben. In 2017 werden bij een supermarkt paaskuikentjes verkocht. (ja echt, levende kuikentjes!) En je raadt het misschien al, een van deze kuikentjes was ik. De mensen van de supermarkt dachten dat het leuk en leerzaam zou zijn voor kinderen om een kuikentje te verzorgen. Na Pasen waren er nog 85 kuikens over en de supermarkt wist niet goed wat ze met al die kuikentjes moesten doen nu Pasen voorbij was. Sandra en Patrick hebben ons toen gelukkig meegenomen en hebben ervoor gezorgd dat we niet in de verkeerde handen terecht kwamen. Omdat de kuikens bijna allemaal ernstig ziek waren zijn veel van mijn soortgenootjes alsnog overleden, ongeveer 30 kippen hebben het overleefd. Waaronder ik! Ik ben een Hollands Krielkipje en ik heb een groot karakter. Zo ben ik bijvoorbeeld heel erg eigenzinnig en weet ik dus goed wat ik wil. Ik kan hard kakelen, dat zou je niet zeggen als je mijn kleine lijfje ziet maar het is echt zo. Sandra denkt dat ik mijn kleine formaatje wil compenseren met mijn grote mond, hahaha! Omdat ik van kleins af aan hier woon durf ik best wel wat en weet ik precies hoe ik iets voor elkaar moet krijgen. “Verwend” is een woord dat wel bij me past. Ik loop zolang achter iemand aan tot ik krijg wat ik hebben wil. Nu er honden in huis wonen die me iets té interessant vinden kom ik beter niet meer binnen maar kijk ik vanaf een veilige afstand toe. En als er iets lekkers te halen is ben ik er als een Kippie bij! Ik heb geen medicijnen nodig op dit moment maar wil wel heel graag een vriendje! Wil jij dat zijn?
Graag stellen we aan je voor... Silly Bootsie!
In het voorjaar van 2020 kwamen via een bevriende stichting de dwerggeitjes Puckie en haar mama bij ons. Hun verhaal kun je ook lezen op deze pagina. Na hun aankomst bij Hurmes Dierenthoes kreeg hun verhaal een bijzonder vervolg.
Gelukkig konden de beide geitjes bij ons op krachten komen, want Puckie bleek drachtig. Een paar weken later werd Silly Bootsie geboren. Genoemd naar hun reddende engel Sylvia en naar de laarsjes die ze aan heeft. Silly Bootsie brengt met haar ondeugende streken veel leven en vrolijkheid in de brouwerij. Als haar ziet springen in de weide word je automatisch vrolijk. Silly Bootsie is het boegbeeld voor alle geitjes. Wil jij haar adopteren op afstand en zo alle geitjes helpen?
