Hoe het begon
Ik ben Sandra Peeters. Samen met mijn man Patrick en zoons Luca en Sem wonen wij in de boerderij Hurmes en zijn de beheerders van de Stichting Hurmes Dierenthoes. Van kleins af aan zijn dieren mijn passie. Overal waar ik ging, waren dieren om me heen. Mijn allereerste liefde was Boefie. Als klein pupje van 6 weken door mijn ouders gekocht. 17 jaar lang is Boefie mijn trouwe vriend geweest. Wat hebben wij een plezier gehad. Samen met Whisky, onze pony hebben we vele uren doorgebracht in de bossen. Van alles namen we mee naar huis. Zieke en zwakke dieren, egels, konijnen, een buizerd, merels, spechten, noem het maar op. Allemaal dieren die we op onze tochten in het bos tegenkwamen en ziek of gewond waren, gingen mee naar huis om daar vervolgens opgelapt te worden. Zo gaat het mijn hele leven al. Hoeveel dieren ik inmiddels al opgevangen heb, weet ik niet meer.
Boefie
Boefie heeft mijn hele jeugd meegemaakt en is vlak na mijn afstuderen aan de HAS in Den Bosch overleden. Hij heeft een enorme leegte achtergelaten, maar hij heeft er ook voor gezorgd dat ik mijn passie – het opvangen van zorgbehoevende dieren – ben blijven doen. Na Boefie heb ik samen met mijn man Patrick, een nieuwe hond uitgezocht. Mijn oog was gevallen op een Spaanse Galgo. Via een stichting die deze honden herplaatst, hebben wij onze Nouschka uitgezocht, een schat van een hond. Omdat we niet wilden dat Nouschka alleen zou zijn volgden in rap tempo, zijn vriendjes en vriendinnetjes zoals Mo, een Podenco omaatje, via een stichting geadopteerd en ook afkomstig uit Spanje. En Pimmetje, een kruising foxterrier, 12 jaar en binnengebracht in een Belgisch asiel na het overlijden van zijn baasje. En natuurlijk Muppie, ons zorgenkindje. als vondeling in het asiel terecht gekomen, maar geen kans op adoptie omdat niemand een tandeloos oud hondje met epilepsie wil hebben. Maar bij ons allemaal meer dan welkom!
De roedel
Ons roedeltje werd en wordt steeds aangevuld met nieuwe aanwinsten. Omdat we inmiddels een leuke woning met een stuk grond hadden gekocht kwamen er op een gegeven moment ook andere dieren bij ons wonen. Onze twee kleine pony’s, beiden gered van de slacht, kippen weggekocht uit een legbatterij, zwerfkatten die nergens meer terecht konden, Johnnie, ons kauwtje dat mensen ‘lastigviel’ in het dorp en talloze konijnen en cavia’s die met of zonder kooi bij ons gedumpt werden omdat kindlief er niet meer naar omkeek. Onze ‘kindjes’ zijn allemaal zogenaamde tweedehands dieren die om een of andere reden niet meer bij hun baasje konden blijven of al maanden in het asiel zaten zonder uitzicht op adoptie. Al onze dieren hebben een verhaal, een reden waarom ze niet meer in de hectische maatschappij passen. Op deze website vind je van vele dieren hun eigen verhaal.
En toen... de boerderij!
In 2015 is mijn droom uitgekomen, de aankoop van de boerderij Hurmes. Onze eigen boerderij met veel plaats voor onze dieren, aan de rand van het bos temidden van de natuur. Het forever home voor de dieren die het zo hard nodig hebben. Een plek die ze verdienen en waar ze nooit meer weg hoeven. Hun reis eindigt in Hurmes, maar hun leven begint nu pas. Mijn Boefie en Whisky staan symbool voor het forever home, Stichting Hurmes Dierenthoes.